Ήταν ένα καράβι, ένα αρματαγωγό, από τον Βόλο σάλπαρε... να σπείρει πανικό.
Πάει
παραλία, στη Μικρά Ασία, να σπείρει φλόγες και φωτιά σε όλη την τουρκία.
Κατέβηκαν τα ΑΒΑΚ, γεμάτα πεζοναύτες, με ηθικό ατσάλι
και όποιον Τούρκο βρήκανε
του πήραν το κεφάλι.
Πεθάναν παλικάρια, πεθάνανε παιδιά, τον δρόμο για να
ανοίξουνε για την Αγια-Σοφιά.
Πού θ’ ανάψουµε κεριά;
Μέσα στην Αγιά Σοφιά!
Στον τρούλο της Αγια-Σοφιάς θ' ανέβω για να βγάλω την τούρκικη ημισέληνο και
τον Σταυρό να βάλω. Και τότε μόνο ο Θεός την Πόλη θα φωτίσει και ο ύμνος ο
Ελληνικός παντού θα αντηχήσει..
Πού θ’ ανάψουµε κεριά;
Μέσα στην Αγιά Σοφιά!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου