Το "Χαμόγελο του Παιδιού", ο πιο σημαντικός οργανισμός για την προστασία των ανηλίκων στην Ελλάδα, σβήνει.
Απειλείται με λουκέτο, αφού τα οικονομικά του έχουν πιάσει κόκκινο. Ο πρόεδρός του Κ. Γιαννόπουλος λέει: «Βρισκόμαστε στο κόκκινο. Τα νούμερα δεν επιδέχονται παρερμηνείας. Τα χρήματα που έχουμε μάς επιτρέπουν να επιζήσουμε για ενάμιση ακόμα μήνα. Μετά κινδυνεύουμε να βάλουμε λουκέτο. Ολοι μας έπαιρναν ως δεδομένους. Ηταν κοινή η πεποίθηση ότι “το Χαμόγελο του Παιδιού δεν έχει πρόβλημα”.
Σκεφτείτε, όμως, ότι είμαστε ένας οργανισμός που απασχολεί 300 άτομα προσωπικό, συντηρεί παιδικά σπίτια σε όλη την Ελλάδα και αρκετά ασθενοφόρα. Κι όμως, δεν έχουμε λάβει ποτέ κρατική χορηγία. Μας στήριζαν πάντα μόνο οι ιδιώτες, οι απλοί πολίτες με τις δωρεές τους, οι εταιρείες πληροφορικής που μας παρείχαν δωρεάν εξοπλισμό, επιχειρηματίες που μας δώριζαν φαγητό, έπιπλα, παιχνίδια ή βενζίνη. Το “Χαμόγελο του Παιδιού” ποτέ δεν είχε χαρακτήρα καταγγελτικό. Προσπαθούσαμε πάντα να αναζητούμε τους θετικά στοιχεία του δημόσιου τομέα – τους καλύτερους εισαγγελείς, γιατρούς, αστυνομικούς – και να συνεργαζόμαστε μαζί τους. Όμως, η πολιτεία όχι απλώς μας έχει αφήσει στην τύχη μας, αλλά δε διστάζει να μας… σαμποτάρει. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, όμως, οι χορηγίες και οι δωρεές μειώθηκαν δραστικά. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα: οι εταιρείες δεν μας δωρίζουν πια τη βενζίνη. Αυτό μεταφράζεται σε 150.000 ευρώ το χρόνο! Πού να τα βρούμε; Ποιος θα βοηθήσει τα παιδιά που χρειάζονται τα ασθενοφόρα μας για μεταγωγές στα νοσοκομεία για χημειοθεραπείες ή άλλες σοβαρές παρεμβάσεις;».
http://www.katoci.com/2011/05/blog-post_2896.html
Απειλείται με λουκέτο, αφού τα οικονομικά του έχουν πιάσει κόκκινο. Ο πρόεδρός του Κ. Γιαννόπουλος λέει: «Βρισκόμαστε στο κόκκινο. Τα νούμερα δεν επιδέχονται παρερμηνείας. Τα χρήματα που έχουμε μάς επιτρέπουν να επιζήσουμε για ενάμιση ακόμα μήνα. Μετά κινδυνεύουμε να βάλουμε λουκέτο. Ολοι μας έπαιρναν ως δεδομένους. Ηταν κοινή η πεποίθηση ότι “το Χαμόγελο του Παιδιού δεν έχει πρόβλημα”.
Σκεφτείτε, όμως, ότι είμαστε ένας οργανισμός που απασχολεί 300 άτομα προσωπικό, συντηρεί παιδικά σπίτια σε όλη την Ελλάδα και αρκετά ασθενοφόρα. Κι όμως, δεν έχουμε λάβει ποτέ κρατική χορηγία. Μας στήριζαν πάντα μόνο οι ιδιώτες, οι απλοί πολίτες με τις δωρεές τους, οι εταιρείες πληροφορικής που μας παρείχαν δωρεάν εξοπλισμό, επιχειρηματίες που μας δώριζαν φαγητό, έπιπλα, παιχνίδια ή βενζίνη. Το “Χαμόγελο του Παιδιού” ποτέ δεν είχε χαρακτήρα καταγγελτικό. Προσπαθούσαμε πάντα να αναζητούμε τους θετικά στοιχεία του δημόσιου τομέα – τους καλύτερους εισαγγελείς, γιατρούς, αστυνομικούς – και να συνεργαζόμαστε μαζί τους. Όμως, η πολιτεία όχι απλώς μας έχει αφήσει στην τύχη μας, αλλά δε διστάζει να μας… σαμποτάρει. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, όμως, οι χορηγίες και οι δωρεές μειώθηκαν δραστικά. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα: οι εταιρείες δεν μας δωρίζουν πια τη βενζίνη. Αυτό μεταφράζεται σε 150.000 ευρώ το χρόνο! Πού να τα βρούμε; Ποιος θα βοηθήσει τα παιδιά που χρειάζονται τα ασθενοφόρα μας για μεταγωγές στα νοσοκομεία για χημειοθεραπείες ή άλλες σοβαρές παρεμβάσεις;».
http://www.katoci.com/2011/05/blog-post_2896.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου