Κάποιοι για την αγαπημένη τους ομαδα τα σπάνε και τα ρημάζουν ολα μέσα και έξω από τα γήπεδα.
Τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιοι θεώρησαν ότι θα έπρεπε να καεί η Αθήνα εξαιτίας του άδικου θανάτου ενός παιδιού 15 χρονών από σφαίρα αστυνομικού...
Η Αθήνα κάηκε.
Χτες είχαμε τον επίσης άδικο θάνατο 2 παιδιών 22 και 23 χρόνων, αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. την ώρα του καθήκοντος από σφαίρες εγκληματιών.
Δε βγήκε όμως κανείς να κάψει και να καταστρέψει ως ένδειξη «οργής » για το γεγονός. Αναρωτιέμαι γιατί…Η ζωή τους είχε μικρότερη αξία; Η υπεράσπιση της κοινωνίας από εγκληματίες δεν είναι πράξη αρκετά ευγενής; Δεν παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα κάθε μέρα για μας δεδομένου του ότι στην Αθήνα υπάρχουν πια περισσότερα όπλα από την Λιβύη; Κι’όλα αυτά για 800 ευρώ το μήνα όταν το χρήμα ρέει άφθονο προς τις απανταχού offshore πολιτικών, τις ΜΚΟ κλπ κλπ… Προς τι λοιπόν η επιλεκτική ευαισθησία κάποιων ψευτοαριστερών και των δήθεν επαναστατών που με τόση προθυμία ρήμαζαν τα πάντα πριν 2 χρόνια ενώ τώρα απλά.. «θλιβονται» (;;) για το γεγονός.
Ο απλός πολίτης του κέντρου της Αθήνας τι φοβάται περισσότερο: την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθής και κακός αστυνομικός ή να του επιτεθούν λαθρομετανάστες όταν περνάει από κάποιο δρόμο του κέντρου; Τι φοβάται περισσότερο: την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθήςκαι κακός αστυνομικός ή να τον ληστέψει κάποια σπείρα κακοποιών το βράδυ;
Τα παιδιά χτες σκοτώθηκαν από το κοινό έγκλημα ( ή την τρομοκρατία) που αναγκάζουν όλους μας καθημερινά να ζούμε υπό το καθεστώς φόβου.
Αλλά οι αστυνομικοί δεν είναι άνθρωποι με ανάγκες, όνειρα, οικογένεια σαν κι εμάς, είναι …μπάτσοι σωστά;
ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠ@ΥΡΔΕΛ@ ΣΑΣ.
Τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιοι θεώρησαν ότι θα έπρεπε να καεί η Αθήνα εξαιτίας του άδικου θανάτου ενός παιδιού 15 χρονών από σφαίρα αστυνομικού...
Η Αθήνα κάηκε.
Χτες είχαμε τον επίσης άδικο θάνατο 2 παιδιών 22 και 23 χρόνων, αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. την ώρα του καθήκοντος από σφαίρες εγκληματιών.
Δε βγήκε όμως κανείς να κάψει και να καταστρέψει ως ένδειξη «οργής » για το γεγονός. Αναρωτιέμαι γιατί…Η ζωή τους είχε μικρότερη αξία; Η υπεράσπιση της κοινωνίας από εγκληματίες δεν είναι πράξη αρκετά ευγενής; Δεν παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα κάθε μέρα για μας δεδομένου του ότι στην Αθήνα υπάρχουν πια περισσότερα όπλα από την Λιβύη; Κι’όλα αυτά για 800 ευρώ το μήνα όταν το χρήμα ρέει άφθονο προς τις απανταχού offshore πολιτικών, τις ΜΚΟ κλπ κλπ… Προς τι λοιπόν η επιλεκτική ευαισθησία κάποιων ψευτοαριστερών και των δήθεν επαναστατών που με τόση προθυμία ρήμαζαν τα πάντα πριν 2 χρόνια ενώ τώρα απλά.. «θλιβονται» (;;) για το γεγονός.
Ο απλός πολίτης του κέντρου της Αθήνας τι φοβάται περισσότερο: την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθής και κακός αστυνομικός ή να του επιτεθούν λαθρομετανάστες όταν περνάει από κάποιο δρόμο του κέντρου; Τι φοβάται περισσότερο: την πιθανότητα να του επιτεθεί ένας ψυχολογικά ασταθήςκαι κακός αστυνομικός ή να τον ληστέψει κάποια σπείρα κακοποιών το βράδυ;
Τα παιδιά χτες σκοτώθηκαν από το κοινό έγκλημα ( ή την τρομοκρατία) που αναγκάζουν όλους μας καθημερινά να ζούμε υπό το καθεστώς φόβου.
Αλλά οι αστυνομικοί δεν είναι άνθρωποι με ανάγκες, όνειρα, οικογένεια σαν κι εμάς, είναι …μπάτσοι σωστά;
ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠ@ΥΡΔΕΛ@ ΣΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου