"Μενού Αργεντινής"

"Μενού Αργεντινής" μας σερβίρουν ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και αυτο είναι το χειρότερο σενάριο...
Οι παρεμβάσεις των τραπεζικών κλαμπ έχουν δοκιμαστεί. Οδηγούν συνήθως σε χειρότερα αποτελέσματα, αφού με απόλυτη αντιδημοκρατικότητα αποφασίζουν μέτρα επίπονα για την πλειοψηφία μέσα σε κλειστές αίθουσες.

Αυτό έχει δείξει η δράση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Tράπεζας, δύο κλαμπ τραπεζιτών όλου του κόσμου που μπορούν με μια απόφασή τους να καθορίσουν αν μια ολόκληρη χώρα θα χρεοκοπήσει ή θα επιβιώσει στο όνομα του νεοφιλελευθερισμού. Αποφασίζουν αν θα γίνουν εργοστάσια, φράγματα, αποφασίζουν για τις τιμές των φαρμάκων, για την τιμή του νερού, του ηλεκτρικού, της τηλεπικοινωνίας κ.α.
Η Συνταγή

Το 2000, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν σαν να μην είχε καταλάβει τίποτα, όταν οι κερδοσκοπικές πιέσεις βύθιζαν το νόμισμα της Αργεντινής, πέσο. Το ίδιο και οι κυβερνήσεις.
Συνέχιζε να πιέζει τις κυβερνήσεις να κάνουν κι άλλες ιδιωτικοποιήσεις κι άλλες περικοπές για να αποπληρώσουν τα χρέη. Με την ανεργία να πλησιάζει το 20% όμως και το δημόσιο να έχει ξεπουληθεί, τα έσοδα από φόρους κατέρρεαν. Το spread μεταξύ Αργεντινής και ΗΠΑ έφτασε και αυτό το 20%. Ως τελική λύση ήρθε η άμεση μείωση μισθών και συντάξεων κατά 13%.

Η συνταγή, συνεπώς, που σήμερα προτείνεται για «έξοδο από την κρίση» είχε δοκιμαστεί εξ ολοκλήρου στην Αργεντινή και τα αποτελέσματα ήταν τραγικά.
Το ρόλο αυτών των αδίστακτων κλαμπ περιγράφει η καναδέζα Ναόμι Κλάιν (φωτο) στο "No Logo" (εκδόσεις "Νέα Σύνορα") ένα βιβλίο που καταγράφει την εισβολή των πολυεθνικών σε κάθε βαθμίδα της καθημερινής ζωής κι έγινε μπεστ-σέλερ. Αλλά και στην ταινία "Κατάληψη" (The Take) που γύρισε αργότερα περιγράφοντας τα γεγονότα της Αργεντινής. Μια ταινία που πρόβαλε (προφητικά) η ΕΤ1 τον προηγούμενο μήνα.
Το παράδειγμα της Αργεντινής του 2001 είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό για το πού οδηγεί η επιμονή στο νεοφιλελεύθερο κορσέ που φιλοδοξούν να επιβάλλουν τέτοιου τύπου διεθνείς οργανισμοί.

http://www.imerisia.gr/