Ως νόμιμοι κυνηγοί λοιπόν:
Εξαρτώμεθα από την ύπαρξη της "άγριας" φύσης. άρα επιθυμούμε την εξάπλωσή της.
Εξαρτώμεθα από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, με τέτοιο τρόπο ώστε να επωφελείται ΚΑΙ η άγρια ζωή, όπως:
Παραδοσιακή γεωργία, όπου μέρος της συγκομιδής παραμένει στους αγρούς για τροφή και κάλυψη.
Βιολογική καλλιέργεια, όπου δεν γίνεται χρήση φυτοφαρμάκων/ζιζανιοκτόνων επομένως η γη παραμένε φιλόξενη για την άγρια ζωή.
Παραδοσιακή κτηνοτροφία, με την οποία ελέγχεται η βλάστηση του εδάφους, ώστε να μη γίνει αδιαπέραστο απ' αυτή και παράλληλα παρέχει νερό σε τόπους που είναι σπάνιο.
Προχωράμε σε έργα βελτίωσης των βιοτόπων πχ με σπορές ορεινών χωραφιών.
Προχωράμε σε εμπλουτισμό των πληθυσμών θηρεύσιμων ειδών, με όλο και πιο σωστή μεθοδολογία, άρα κ επιτυχία.
Επαγρυπνούμε για τον έλεγχο των πυρκαγιών κ συμμετέχουμε στην καταστολή τους.
Ελέγχουμε τη λαθροθηρία.
Ελέγχουμε τις παράνομες δραστηριότητες στο περιβάλλον, όπως οικοπεδοποίηση, εναπόθεση μπάζων κλπ.
Γενικότερα αποτελούμε μια ομάδα ανθρώπων η οποία κινείται στο φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας όλο το χρόνο, με εξαίρεση ίσως τους ανοιξιάτικους μήνες αναπαραγωγής, και ως ομάδα έχουμε ζωτικό συμφέρον το περιβάλλον αυτό να παραμείνει αλώβητο.
Το σύνολο των παραπάνω ενεργειών γίνεται με δικά μας μέσα και έξοδα και ωφελεί το σύνολο της άγριας ζωής και αυτού που αποκαλούμε "φύση" γενικότερα.
Σε αντάλλαγμα καρπωνόμαστε μέρος του θηραματικού πλούτου, σύμφωνα με τα όρια που έχουν τεθεί από την πολιτεία.Όρια τα οποία στοχεύουν στην αειφορία του θηραματικού αυτού πλούτου.
Παραδόξως αυτό που έχουμε βιώσει στο παρελθόν από τους αυτο-αποκαλούμενους οικολόγους είναι η διαγραφή κάθε προσφοράς μας και η διαστρέβλωση της κάρπωσης σε "δολοφονία".
Παράλληλα οι προτάσεις των παραπάνω κύκλων πάγια αποσκοπούν στη συρίκνωση της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Και αναρωτιέμαι:αν μια δρατηριότητα αποτελεί θετικό ισοζύγιο για το φυσικό περιβάλλον γιατί αυτοί που δηλώνουν υπερασπιστές του επιθυμούν τη συρίκνωσή της;
Τελικά χρειαζόμαστε τις αυτο-αποκαλούμενες οικολογικές οργανώσεις για να αποδείξουμε κάτι, αφού έμπρακτα είμαστε θεματοφύλακες του φυσικού περιβάλλοντος; Υπάρχει άλλος δρόμος απ' το ενώσουν τις δυνάμεις τους όσοι προβληματίζονται για το φυσικό περιβάλλον με αυτούς που αποδεδειγμένα εξαρτώνται απ' αυτό, δηλαδή εμάς τους κυνηγούς;
Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα οι κυνηγοί να "διαχωρίσουν την ήρα από τον σίτο" μέσα στο συρφετό των αυτο-αποκαλούμενων οικολογικών οργανώσεων, διαλέγοντας να υποστηρίξουν και να συνεργαστούν μόνο μ' αυτές που αποδεδειγμένα παρέχουν έργο;
Εξαρτώμεθα από την ύπαρξη της "άγριας" φύσης. άρα επιθυμούμε την εξάπλωσή της.
Εξαρτώμεθα από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, με τέτοιο τρόπο ώστε να επωφελείται ΚΑΙ η άγρια ζωή, όπως:
Παραδοσιακή γεωργία, όπου μέρος της συγκομιδής παραμένει στους αγρούς για τροφή και κάλυψη.
Βιολογική καλλιέργεια, όπου δεν γίνεται χρήση φυτοφαρμάκων/ζιζανιοκτόνων επομένως η γη παραμένε φιλόξενη για την άγρια ζωή.
Παραδοσιακή κτηνοτροφία, με την οποία ελέγχεται η βλάστηση του εδάφους, ώστε να μη γίνει αδιαπέραστο απ' αυτή και παράλληλα παρέχει νερό σε τόπους που είναι σπάνιο.
Προχωράμε σε έργα βελτίωσης των βιοτόπων πχ με σπορές ορεινών χωραφιών.
Προχωράμε σε εμπλουτισμό των πληθυσμών θηρεύσιμων ειδών, με όλο και πιο σωστή μεθοδολογία, άρα κ επιτυχία.
Επαγρυπνούμε για τον έλεγχο των πυρκαγιών κ συμμετέχουμε στην καταστολή τους.
Ελέγχουμε τη λαθροθηρία.
Ελέγχουμε τις παράνομες δραστηριότητες στο περιβάλλον, όπως οικοπεδοποίηση, εναπόθεση μπάζων κλπ.
Γενικότερα αποτελούμε μια ομάδα ανθρώπων η οποία κινείται στο φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας όλο το χρόνο, με εξαίρεση ίσως τους ανοιξιάτικους μήνες αναπαραγωγής, και ως ομάδα έχουμε ζωτικό συμφέρον το περιβάλλον αυτό να παραμείνει αλώβητο.
Το σύνολο των παραπάνω ενεργειών γίνεται με δικά μας μέσα και έξοδα και ωφελεί το σύνολο της άγριας ζωής και αυτού που αποκαλούμε "φύση" γενικότερα.
Σε αντάλλαγμα καρπωνόμαστε μέρος του θηραματικού πλούτου, σύμφωνα με τα όρια που έχουν τεθεί από την πολιτεία.Όρια τα οποία στοχεύουν στην αειφορία του θηραματικού αυτού πλούτου.
Παραδόξως αυτό που έχουμε βιώσει στο παρελθόν από τους αυτο-αποκαλούμενους οικολόγους είναι η διαγραφή κάθε προσφοράς μας και η διαστρέβλωση της κάρπωσης σε "δολοφονία".
Παράλληλα οι προτάσεις των παραπάνω κύκλων πάγια αποσκοπούν στη συρίκνωση της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Και αναρωτιέμαι:αν μια δρατηριότητα αποτελεί θετικό ισοζύγιο για το φυσικό περιβάλλον γιατί αυτοί που δηλώνουν υπερασπιστές του επιθυμούν τη συρίκνωσή της;
Τελικά χρειαζόμαστε τις αυτο-αποκαλούμενες οικολογικές οργανώσεις για να αποδείξουμε κάτι, αφού έμπρακτα είμαστε θεματοφύλακες του φυσικού περιβάλλοντος; Υπάρχει άλλος δρόμος απ' το ενώσουν τις δυνάμεις τους όσοι προβληματίζονται για το φυσικό περιβάλλον με αυτούς που αποδεδειγμένα εξαρτώνται απ' αυτό, δηλαδή εμάς τους κυνηγούς;
Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα οι κυνηγοί να "διαχωρίσουν την ήρα από τον σίτο" μέσα στο συρφετό των αυτο-αποκαλούμενων οικολογικών οργανώσεων, διαλέγοντας να υποστηρίξουν και να συνεργαστούν μόνο μ' αυτές που αποδεδειγμένα παρέχουν έργο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου